مصاحبه کننده : محمد صدیق دهواری
تاریخ : زمستان ۱۴۰۰
زمان : ۴۶ دقیقه
زبان گفتگو : بلوچی
ویرایش : عارف خدابنده
ملا خدابخش خردمندی در سانحه دل‌خراش تصادف جاده‌های بلوچستان به کاروان توقف‌ناپذیر انتقال به زندگی ابدی پیوست. ایشان از شخصیت‌های گمنام بلوچ؛ گنجینه‌ای از خاطرات و تحولات فرهنگی، اجتماعی، سیاسی و مذهبی را در سینه داشت چراکه خود با آنان زیسته بود. بخشندگی و سخاوتش سبب شده بود ازآنچه که در سال‌ها وکالت و مترجمی در دستگاه قضائی امارات متحده عربی اندوخته بود، مال‌ومنالی نداشته باشد و ذخیره آخرت وی سخاوت و علم و دانش وتقوی و صدقه‌اش وکارهای نیک و یاوری به همنوعان و همشهریانش باشد.
تحصیلات خود را در حوزه‌های علمیه مجمع العلوم سرجو، دارالعلوم زنگیان در نزد استادانی همچون مولوی شهداد مسکان زهی، مولوی عبدالعزیز ساداتی، مولوی عبدالکریم سعیدی، مولوی محمد عثمان دهواری، مولوی عبدالله علوی رحمهم الله آغاز کرد و جهت ادامه تحصیل با پای پیاده تا پنجگور رفت و در نزد حاجی جعفر از خیرین و بانیان مدارس دینی پنجگور ادامه داد شوق تحصیلات علوم اسلامی او را به مظهرالعلوم کده در سند نیز کشاند.
پس از آن به زاهدان بازگشت و دوستی و مودتی با شهید مولوی عبدالملک ملازاده آغاز کرد و مدت کوتاهی در مدرسه مولوی عبدالغفور شه بخش به تدریس پرداخت و در مسجد مولوی محمد ریگی نماز جمعه برگزار کرد.
دست تقدیر او را به امارات کشاند و به مدت 18 سال به کار وکات در دادگستری این کشور حاشیه خلیج فارس مشغول گردید. همچنین به‌عنوان مترجم اردو، عربی، فارسی و بلوچی با دادگستری امارات همکاری و مدتی نیز معاون قاضی احمد درویش در العین بود در سال 1372 بازنشست و به زادگاهش پسکوه که در سال 1328در آن به دینا آمده بود بازگشت.
توفیق داشتم در زمستان 1400 در محضرش در منزل جناب آقای شاکر امامی در هوشک در معیت شیخ انور دهواری برادر بزرگوارم بنشینم و بخشی از خاطراتش را به عنوان تاریخ شفاهی بلوچستان ثبت و ضبط نمایم. متاسفانه مقدور نشد در زمان حیات ایشان آن را منتشر نمایم . از خداوند متعال غفران و رضوان الهی برایشان و برای بازماندگان صبر جزیل مسألت دارم.
متن از ؛ محمد صدیق دهواری
دیدگاهتان را بنویسید